Nowy zastępca dyrektora Teatru Wybrzeże

Radosław Paczocha został mianowany zastepcą dyrektora oraz kierownikiem literackim Teatru Wybrzeże. Miejsce to objął po niedawno zmarłym Cezarym Niedziółce. Paczocha ma doświadczenie w pracy w Teatrze Wyrzeże, od 2016 był zatrudniony tu jako etatowy dramaturg. Naturalną koleją rzeczą była realizacja talentu na wyższych szczeblach kariery teatralnej.

Kim jest nowy zastępca dyrektora?

Radosław Paczocha urodził się w 1977 roku, ukończył filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim oraz Wiedzę o Teatrze w Akademii Teatralnej w Warszawie. Pierwsze kroki w pracy z teatrem stawiał jako krytyk teatralny. W latach 2003-2004 pisał do miesięcznika „Teatr” , jego artykuły można było przeczytać również w miesięcznikach „Dialog” oraz „Scena”. Pisał recenzje spektakli oraz własne dramaty. Jego twórczość można było przeczytać w wydawnictwach jubileuszowych Teatru Narodowego a także Teatru Studio. Przez 6 lat pracował jako sekretarz literacki w Teatrze Powszechnym w Warszawie.

Od 2009 roku jego sztuki można dość często obejrzeć odgrywane na deskach wielu polskich teatrów. Rok wcześniej, w 2008 został laureatem konkursu dramaturgicznego „Widowisko”- nagroda została przyznana za sztukę „Zapach czekolady”. W 2009 roku sztuka „Przyjaciel” przyniosła mu nagrodę w konkursie dramaturgicznym Metafory Rzeczywistości. Dwukrotnie został doceniony w łódzkim konkursie „Komediopisanie”.

Jego dramaty wystawiane są nie tylko w teatrach, można je obejrzeć również w Teatrze Telewizji. Paczocha napisał również scenariusze do 12 odcinków serialu „Samo życie”. Na podstawie jego sztuki powstała wersja filmowa komedii obyczajowej „Być jak Kazimierz Deyna”. Wsród jego dramatów znajdziemy takie tytuły jak „Bar Babylon”, „Beniamin”, „Emigrantki”, „Kościuszko. Ostatnia bitwa”, „Powstańcy” czy „Urodziny czyli ceremonie żałobne w czas radosnego święta”.

Oprócz własnych dzieł w swoim dorobku ma również teatralne adaptacje filmów oraz książek, między innymi „Anna Karenina”, „Kariera Nikodema Dyzmy”, „Opowieści z Narni” oraz „Mefisto”. Jego prace były wystawiane w Polsce ponad 50 razy, lecz jego talent nie zamyka się w granicach ojczyzny. Wystawiał bowiem sztuki między innymi w Teatrze Narodowym w Tbilisi i Bratysławskim Slovenskim Divadlo. Sztuki autora były przetłumaczone na łącznie 6 języków: angielski, czeski, gruziński, niemiecki, rosyjski oraz słowacki.